Week 6
Blijf op de hoogte en volg Britt
24 Maart 2015 | Verenigde Staten, Los Angeles
Christel: Weer een nieuwe spannende week achter de rug. Hetgeen waar ik vorige week het hardste aan gewerkt heb zijn Danny’s ‘listing presentations’. Deze presentaties gebruikt hij als hij een eigendom graag wil verkopen maar de eigenaar nog aan het twijfelen is tussen meerdere makelaars. Het is dus een soort van presentatie om zichzelf te verkopen. Het bevat zijn biografie, zijn ervaring, het marketingplan dat hij gebruikt bij het verkopen van de eigendommen, informatie over Coldwell Banker in het algemeen,… Ik moest al deze pagina’s afdrukken op glanzend papier en in een volgorde steken die mij het meest logisch leek. Aangezien het meer dan 30 pagina’s waren heb ik er lang over gedaan om een goede volgorde te kiezen maar uiteindelijk is het me gelukt om een goede presentatie samen te stellen. Nog maar 24 te gaan…
Dinsdag mocht ik ook een lockbox gaan weghalen bij een eigendom dat juist verkocht was. In deze lockbox zitten de sleutels van de eigendom. Op deze manier kan iedereen binnen die die code van de lockbox heeft. Op deze manier moet de makelaar, Danny dus, niet altijd ter plaatse komen. De plaats waar ik de lockbox moest gaan weghalen was de plaats waar ik vorige keer buiten de matras met de condoom van de zwerver had zien liggen. Eric had mij dus ook gewaarschuwd dat ik heel voorzichtig moest zijn en dat ik met mijn gezicht naar de straat moest gaan staan tijdens het verwijderen lockbox. Ik mocht ook in geen geval naar binnen gaan. Gelukkig is dit spannende verhaal in deze enge buurt goed afgelopen.
Woensdag was het ‘The Awards’ op kantoor. Het ging tussen de verschillende makelaars die in het kantoor van West Hollywood werkten. We zijn niet zeker maar we denken dat er tussen de 20 en 30 makelaars op dit kantoor werken. Andrew, de stagebegeleider van Britt stond op de 7e plaats vanwege zijn skills om zeer georganiseerd te werk te gaan. Danny, mijn stagebegeleider, had gehoopt op de tweede plaats te staan maar moest zich tevreden stellen met een bronzen medaille. Toch wel goed gewerkt denk ik dan. Om nog beter te werken en meer geld te verdienen wou Danny dat ik een bordje zocht waarop stond: ‘Just sold! And we can sell yours too! Bij deze zoektocht ben ik erachter gekomen dat je hilarische borden kan kopen voor maar 5 dollar. (Ik zou graag voorbeelden geven maar ik kan zo direct niet op iets komen en ik kan het niet terug opzoeken want ik heb hier in deze kamer geen internet, zucht, en ik ben te moe om naar de keuken te lopen)
Donderdag zijn we een stuk lang gaan bezoeken, ‘up in the Hills’. Het was een supergrote eigendom maar het liep zeer steil af. Dus je kon er dus zo goed als geen huis opzetten. Er stond al wel een huis maar dit dateerde nog van de jaren stillekes en was dus niet meer in goede staat. Toch wou de eigenares er 4 miljoen voor vragen. Danny wist dat ze dat er nooit voor zou krijgen dus besloot om het niet te ‘listen’. Hij heeft nog geprobeerd om haar ervan te overtuigen om er minder voor te vragen maar dat zag ze niet zitten.
Vrijdag mocht ik weer naar de ‘Performance Coaching’ seminarie van Steve Shull (net als vorige maand). Deze keer ging het over de ‘buyer’s agents’ en hoe zij zich moeten presenteren bij hun klanten. Ze moeten duidelijk maken dat het inhuren van een ‘buyer’s agent’ wel degelijk voordelen heeft en dat je er veel tijd mee kan uitsparen.
Ojaa.. Bijna vergeten! Iets dat niets met het werk te maken heeft. We hadden eerder al gezien dat er een Cheesecake Factory was in het shoppingcenter ‘The Grove’. Hier hebben ze de lekkerste hamburgers, pasta’s en uiteraard ook cheesecakes. Van te voren, nu we toch in een shoppingcenter waren (knipoog), zijn we ook eventjes gaan winkelen. We stapten een winkel binnen waar ze super veel super mooie dingen hadden. Ik had besloten wat op mijn geld te letten en niks te kopen, Britt wou toch nog graag een topje kopen, gezien er 30% af ging. Toen we aan de kassa stonden bleek dat er niet alleen die 30% af ging, maar dat elk kledingstuk waar een sticker op hing (zowat alles wat in de winkel hing, dus ook Britt haar topje) nog eens de helft af ging. Toch nog even terug in de winkel kijken en uiteindelijk buiten lopen met 3 nieuwe T-shirtjes, oeps!
BRITT: Deze week heb ik eigenlijk zowat vanalles gedaan. Veel kleine werkjes en ook enkele nieuwe opzoekingen. Ik heb moeten opzoeken over Luxury Short Stays – huizen/appartementen/hotels/… waar je voor een kortere periode, bv een maand, iets kan huren, maar dan de luxe uitvoeringen (serieus luxe, sommigen waren meer dan 50.000 dollar per maand) – over een ontwikkelaar van nieuwbouwprojecten in Venice Beach, …. Ik heb ook weer wat showings (huisbezoeken dus) moeten regelen voor Andrew en een heel pakket moeten samenstellen voor een toer door de stad die Andrew ging doen met een klant. Hierbij zaten properties die geschikt zijn om op te ontwikkelen, de zoning regelgeving (ruimtelijke ordening), kaarten van de stad en nog wat andere regelgeving. Maar ik heb niet de hele week op kantoor gezeten hoor! Ik mocht mee naar het pand dat onze klanten gekocht hebben als we een afspraak hadden met een aannemer. Deze kwam zien naar alle zaken die veranderd moeten worden aan het pand volgens de inspecties, om de vraagtekens om te zetten in dollartekens. Het was wel interessant om te zien hoe alles hier in een huis in elkaar zit! Een ander leuk moment van de week waren de Coldwell Banker Awards die uitgereikt worden op de Office Meeting, maar hierover heeft Christel al verteld!
Op vrijdagnamiddag had Andrew een toer door Venice gepland met een belangrijke klant. Omdat het verkeer hier overal zo moeilijk is en fietsen zo populair is aan het strand (enkel aan het strand, in de stad zijn fietsers zeldzaam), had Andrew het leuke aeidee om de showings per fiets te bezoeken. Omdat de klanten zo belangrijk waren, wou hij niet nog alles moeten regelen als ze bij de bike rental aankwamen, dus ik moest dit allemaal op voorhand regelen. Jammer genoeg dacht ik eerst dat ik misschien mee mocht op deze toer, maar dit was dus niet het geval. Heel jammer aangezien het heel goed weer was om te fietsen én de huizen waren allemaal rond de 4 à 5 miljoen dollar waard. De moeite om eens te zien, maar het werd mij niet gegund…… Voor de rest heb ik deze week redelijk wat overuren moeten doen, dus ik was elke avond heel moe na het werk!
WEEKEND
Omdat we vrijdag alletwee heel moe waren van onze werkweek, hadden we besloten om er een rustig avondje van te maken. We zijn in een Italiaans restaurantje iets gaan eten, weeral heel lekker, en daarna zijn we naar huis gegaan. We hebben een film gedownload en we zijn (grote!) potten ijs gaan halen.
Zaterdag hebben we een beetje uitgeslapen en daarna hebben we nog wat geskyped. Daarna zijn we aan onze sportieve dag begonnen: we zijn gaan hiken naar het Hollywood Sign! Het was serieus afzien, maar we zijn helemaal boven geraakt tot achter de letters. Het was het afzien meer dan waard! Desondanks dat het redelijk mistig was en we dus niet zo heel ver konden zien, was het uitzicht toch heel mooi. Nadat we even boven hebben gezeten zijn we aan de afdaling begonnen. Deze ging gelukkig veel vlotter! Daarna zijn we naar huis gegaan zodat Christel haar dutje nog kon doen voor we aan onze spannende avond zouden beginnen. ’s Avonds zijn we sushi gaan eten in Katsuya in Brentwood. Yummie Yummie Yummie, we have rauwe vis in our tummy! Maar even serieus, Britt had nog nooit sushi gegeten en Christel wou dat hier in Los Angeles nog heel graag doen. Aangezien je hier dicht bij de oceaan zit is de vis super vers. Christel heeft al op een paar plaatsen sushi gegeten maar nog nooit was het zo lekker als daar. Ook Britt was meteen fan. Flesje wijn erbij en de avond was af! Jammer genoeg hebben we geen celebrities gezien. Ze hadden ons namelijk verteld dat Jennifer Anniston daar heel vaak kwam. Misschien maar goed dat zij er niet was, want anders was Christel waarschijnlijk flauw gevallen,… (Big fan!) Om de avond af te sluiten hebben we als dessert nog profiterollekes besteld, om te delen want we zaten eigenlijk BOMvol, en 5 liter thee gedronken (wat had je verwacht als je een thee voor 7 dollar besteld).
Zondag zijn we dan naar de Walk of Fame geweest. We waren hier al wel enkele keren geweest, maar we hadden er nooit echt de tijd voor kunnen nemen om alles goed te bekijken omdat er altijd wel iets te doen was – de Oscars, één of andere première, … Maar nu konden we er van genieten. We hebben de sterren gezien van Michael Jackson, Scarlett Johansson, Elvis Presley, The Beatles, Johnny Depp, Meryl Streep en nog veeeel andere. Ze hebben zelfs nog wat sterren vrij gelaten zodat we nog kunnen kiezen waar we onze naam willen hebben (een beetje wishful thinking kan geen kwaad he). Daarna wouden we naar het Pacific Design Center gaan (een gigantische meubelwinkel waar alle meubels uniek zijn, ze worden allemaal maar 1 keer gemaakt), maar blijkbaar is dit alleen in de week open van 9 tot 5 – wanneer we dus altijd moeten werken… Dan hebben we ons maar in een parkje in Holmby Hills gezet. Holmby Hills is een ‘dorpje’ dat naast Beverly Hills ligt, en hier wonen veel celebities. Nadat we een tijdje in het parkje hadden gezeten, zijn we gaan rondrijden in de buurt om naar de huizen te kijken. Om de dag leuk te eindigen, hadden we het goede idee om naar de cinema te gaan. Omdat onze gsm’s alle twee plat waren, konden we niet zien wanneer de films begonnen maar we wisten nog van vorige keer dat de films daar allemaal op andere uren begonnen. Dus we gingen het er maar op wagen, er zou wel één goede film zijn als we er waren. En ja hoor, de film die we wouden zien, Focus, speelde maar een dik half uur later. Dus we hebben onze ticketjes gekocht en we zijn al snoep gaan halen. Aan de zalen waren ze al met ons aan het lachen dat we precies een beetje veel tijd over hadden vandaag – we lachten maar mee, maar een half uur is nu toch niet zo overdreven veel te vroeg? 10 minuten voor de film zou beginnen, wouden we onze plaats al gaan zoeken in de zaal. Maar toen we de zaal binnen gingen, was er nog een film bezig en de zaal zat helemaal vol. Raar… Toen hadden we het door, we waren een uur te vroeg. De film begon om 19u40, en wij waren binnen gekomen om 18u, en niet om 19u zoals we dachten.. Geen wonder dat ze met ons aan het lachen waren. Weer één van onze betere momenten hier… Dan zijn we nog maar even naar buiten gegaan en ergens iets kleins gaan halen om te eten tot het tijd was voor onze film. Na de film, die echt heel goed was, zijn we naar huis gegaan zodat we een beetje op tijd konden gaan slapen voor onze nieuwe werkweek.
Ook nu gaan we weer slapen zodat we er morgen weer tegen kunnen. Foto's zetten we er morgen op!
Dinsdag mocht ik ook een lockbox gaan weghalen bij een eigendom dat juist verkocht was. In deze lockbox zitten de sleutels van de eigendom. Op deze manier kan iedereen binnen die die code van de lockbox heeft. Op deze manier moet de makelaar, Danny dus, niet altijd ter plaatse komen. De plaats waar ik de lockbox moest gaan weghalen was de plaats waar ik vorige keer buiten de matras met de condoom van de zwerver had zien liggen. Eric had mij dus ook gewaarschuwd dat ik heel voorzichtig moest zijn en dat ik met mijn gezicht naar de straat moest gaan staan tijdens het verwijderen lockbox. Ik mocht ook in geen geval naar binnen gaan. Gelukkig is dit spannende verhaal in deze enge buurt goed afgelopen.
Woensdag was het ‘The Awards’ op kantoor. Het ging tussen de verschillende makelaars die in het kantoor van West Hollywood werkten. We zijn niet zeker maar we denken dat er tussen de 20 en 30 makelaars op dit kantoor werken. Andrew, de stagebegeleider van Britt stond op de 7e plaats vanwege zijn skills om zeer georganiseerd te werk te gaan. Danny, mijn stagebegeleider, had gehoopt op de tweede plaats te staan maar moest zich tevreden stellen met een bronzen medaille. Toch wel goed gewerkt denk ik dan. Om nog beter te werken en meer geld te verdienen wou Danny dat ik een bordje zocht waarop stond: ‘Just sold! And we can sell yours too! Bij deze zoektocht ben ik erachter gekomen dat je hilarische borden kan kopen voor maar 5 dollar. (Ik zou graag voorbeelden geven maar ik kan zo direct niet op iets komen en ik kan het niet terug opzoeken want ik heb hier in deze kamer geen internet, zucht, en ik ben te moe om naar de keuken te lopen)
Donderdag zijn we een stuk lang gaan bezoeken, ‘up in the Hills’. Het was een supergrote eigendom maar het liep zeer steil af. Dus je kon er dus zo goed als geen huis opzetten. Er stond al wel een huis maar dit dateerde nog van de jaren stillekes en was dus niet meer in goede staat. Toch wou de eigenares er 4 miljoen voor vragen. Danny wist dat ze dat er nooit voor zou krijgen dus besloot om het niet te ‘listen’. Hij heeft nog geprobeerd om haar ervan te overtuigen om er minder voor te vragen maar dat zag ze niet zitten.
Vrijdag mocht ik weer naar de ‘Performance Coaching’ seminarie van Steve Shull (net als vorige maand). Deze keer ging het over de ‘buyer’s agents’ en hoe zij zich moeten presenteren bij hun klanten. Ze moeten duidelijk maken dat het inhuren van een ‘buyer’s agent’ wel degelijk voordelen heeft en dat je er veel tijd mee kan uitsparen.
Ojaa.. Bijna vergeten! Iets dat niets met het werk te maken heeft. We hadden eerder al gezien dat er een Cheesecake Factory was in het shoppingcenter ‘The Grove’. Hier hebben ze de lekkerste hamburgers, pasta’s en uiteraard ook cheesecakes. Van te voren, nu we toch in een shoppingcenter waren (knipoog), zijn we ook eventjes gaan winkelen. We stapten een winkel binnen waar ze super veel super mooie dingen hadden. Ik had besloten wat op mijn geld te letten en niks te kopen, Britt wou toch nog graag een topje kopen, gezien er 30% af ging. Toen we aan de kassa stonden bleek dat er niet alleen die 30% af ging, maar dat elk kledingstuk waar een sticker op hing (zowat alles wat in de winkel hing, dus ook Britt haar topje) nog eens de helft af ging. Toch nog even terug in de winkel kijken en uiteindelijk buiten lopen met 3 nieuwe T-shirtjes, oeps!
BRITT: Deze week heb ik eigenlijk zowat vanalles gedaan. Veel kleine werkjes en ook enkele nieuwe opzoekingen. Ik heb moeten opzoeken over Luxury Short Stays – huizen/appartementen/hotels/… waar je voor een kortere periode, bv een maand, iets kan huren, maar dan de luxe uitvoeringen (serieus luxe, sommigen waren meer dan 50.000 dollar per maand) – over een ontwikkelaar van nieuwbouwprojecten in Venice Beach, …. Ik heb ook weer wat showings (huisbezoeken dus) moeten regelen voor Andrew en een heel pakket moeten samenstellen voor een toer door de stad die Andrew ging doen met een klant. Hierbij zaten properties die geschikt zijn om op te ontwikkelen, de zoning regelgeving (ruimtelijke ordening), kaarten van de stad en nog wat andere regelgeving. Maar ik heb niet de hele week op kantoor gezeten hoor! Ik mocht mee naar het pand dat onze klanten gekocht hebben als we een afspraak hadden met een aannemer. Deze kwam zien naar alle zaken die veranderd moeten worden aan het pand volgens de inspecties, om de vraagtekens om te zetten in dollartekens. Het was wel interessant om te zien hoe alles hier in een huis in elkaar zit! Een ander leuk moment van de week waren de Coldwell Banker Awards die uitgereikt worden op de Office Meeting, maar hierover heeft Christel al verteld!
Op vrijdagnamiddag had Andrew een toer door Venice gepland met een belangrijke klant. Omdat het verkeer hier overal zo moeilijk is en fietsen zo populair is aan het strand (enkel aan het strand, in de stad zijn fietsers zeldzaam), had Andrew het leuke aeidee om de showings per fiets te bezoeken. Omdat de klanten zo belangrijk waren, wou hij niet nog alles moeten regelen als ze bij de bike rental aankwamen, dus ik moest dit allemaal op voorhand regelen. Jammer genoeg dacht ik eerst dat ik misschien mee mocht op deze toer, maar dit was dus niet het geval. Heel jammer aangezien het heel goed weer was om te fietsen én de huizen waren allemaal rond de 4 à 5 miljoen dollar waard. De moeite om eens te zien, maar het werd mij niet gegund…… Voor de rest heb ik deze week redelijk wat overuren moeten doen, dus ik was elke avond heel moe na het werk!
WEEKEND
Omdat we vrijdag alletwee heel moe waren van onze werkweek, hadden we besloten om er een rustig avondje van te maken. We zijn in een Italiaans restaurantje iets gaan eten, weeral heel lekker, en daarna zijn we naar huis gegaan. We hebben een film gedownload en we zijn (grote!) potten ijs gaan halen.
Zaterdag hebben we een beetje uitgeslapen en daarna hebben we nog wat geskyped. Daarna zijn we aan onze sportieve dag begonnen: we zijn gaan hiken naar het Hollywood Sign! Het was serieus afzien, maar we zijn helemaal boven geraakt tot achter de letters. Het was het afzien meer dan waard! Desondanks dat het redelijk mistig was en we dus niet zo heel ver konden zien, was het uitzicht toch heel mooi. Nadat we even boven hebben gezeten zijn we aan de afdaling begonnen. Deze ging gelukkig veel vlotter! Daarna zijn we naar huis gegaan zodat Christel haar dutje nog kon doen voor we aan onze spannende avond zouden beginnen. ’s Avonds zijn we sushi gaan eten in Katsuya in Brentwood. Yummie Yummie Yummie, we have rauwe vis in our tummy! Maar even serieus, Britt had nog nooit sushi gegeten en Christel wou dat hier in Los Angeles nog heel graag doen. Aangezien je hier dicht bij de oceaan zit is de vis super vers. Christel heeft al op een paar plaatsen sushi gegeten maar nog nooit was het zo lekker als daar. Ook Britt was meteen fan. Flesje wijn erbij en de avond was af! Jammer genoeg hebben we geen celebrities gezien. Ze hadden ons namelijk verteld dat Jennifer Anniston daar heel vaak kwam. Misschien maar goed dat zij er niet was, want anders was Christel waarschijnlijk flauw gevallen,… (Big fan!) Om de avond af te sluiten hebben we als dessert nog profiterollekes besteld, om te delen want we zaten eigenlijk BOMvol, en 5 liter thee gedronken (wat had je verwacht als je een thee voor 7 dollar besteld).
Zondag zijn we dan naar de Walk of Fame geweest. We waren hier al wel enkele keren geweest, maar we hadden er nooit echt de tijd voor kunnen nemen om alles goed te bekijken omdat er altijd wel iets te doen was – de Oscars, één of andere première, … Maar nu konden we er van genieten. We hebben de sterren gezien van Michael Jackson, Scarlett Johansson, Elvis Presley, The Beatles, Johnny Depp, Meryl Streep en nog veeeel andere. Ze hebben zelfs nog wat sterren vrij gelaten zodat we nog kunnen kiezen waar we onze naam willen hebben (een beetje wishful thinking kan geen kwaad he). Daarna wouden we naar het Pacific Design Center gaan (een gigantische meubelwinkel waar alle meubels uniek zijn, ze worden allemaal maar 1 keer gemaakt), maar blijkbaar is dit alleen in de week open van 9 tot 5 – wanneer we dus altijd moeten werken… Dan hebben we ons maar in een parkje in Holmby Hills gezet. Holmby Hills is een ‘dorpje’ dat naast Beverly Hills ligt, en hier wonen veel celebities. Nadat we een tijdje in het parkje hadden gezeten, zijn we gaan rondrijden in de buurt om naar de huizen te kijken. Om de dag leuk te eindigen, hadden we het goede idee om naar de cinema te gaan. Omdat onze gsm’s alle twee plat waren, konden we niet zien wanneer de films begonnen maar we wisten nog van vorige keer dat de films daar allemaal op andere uren begonnen. Dus we gingen het er maar op wagen, er zou wel één goede film zijn als we er waren. En ja hoor, de film die we wouden zien, Focus, speelde maar een dik half uur later. Dus we hebben onze ticketjes gekocht en we zijn al snoep gaan halen. Aan de zalen waren ze al met ons aan het lachen dat we precies een beetje veel tijd over hadden vandaag – we lachten maar mee, maar een half uur is nu toch niet zo overdreven veel te vroeg? 10 minuten voor de film zou beginnen, wouden we onze plaats al gaan zoeken in de zaal. Maar toen we de zaal binnen gingen, was er nog een film bezig en de zaal zat helemaal vol. Raar… Toen hadden we het door, we waren een uur te vroeg. De film begon om 19u40, en wij waren binnen gekomen om 18u, en niet om 19u zoals we dachten.. Geen wonder dat ze met ons aan het lachen waren. Weer één van onze betere momenten hier… Dan zijn we nog maar even naar buiten gegaan en ergens iets kleins gaan halen om te eten tot het tijd was voor onze film. Na de film, die echt heel goed was, zijn we naar huis gegaan zodat we een beetje op tijd konden gaan slapen voor onze nieuwe werkweek.
Ook nu gaan we weer slapen zodat we er morgen weer tegen kunnen. Foto's zetten we er morgen op!
-
25 Maart 2015 - 14:50
Marc, Brits:
gouden, zilveren en bronzen plakken weerhouden vaak de symboliek van de sterkste, hoewel het eindresultaat meestal wordt behaalt onder de vorm van een goed geoliede samenwerking. Makelaardij is een een som van mensen, waarvan meestal de stille krachten, de belangrijkste aspecten van wegdragen, maar echter nooit in de schijnwerpers komen te staan. Go, Go, Go, RE Girls!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
