Werkweek nr 3

Hier is al het verslag van onze derde werkweek, het is er sneller dan verwacht! Dus vergeet zeker niet onze vorige blog over het tweede weekend te lezen!

Britt: Deze week ben ik hoofdzakelijk verder gegaan met het project over Small Lot Subdivisions. Maandag moest ik mijn onderzoek uitleggen aan Andrew en Nick zodat zij ook op de hoogte waren van alle regelgeving etc. We hebben dan ook mijn excel-bestand met berekeningen nog verder aangepast zodat het bruikbaar was voor alle properties om te berekenen of het een rendabele investering is of niet. Daarna ben ik begonnen met properties te zoeken die in de juiste zones liggen, dus de zones waarin zulke projecten mogelijk zijn. Daarna heb ik bekeken wat er mogelijk is op deze stukken grond en of het rendabel is of niet. Daar heb ik elke dag nog een tijdje mee bezig geweest.
We hebben ook klanten die geïnteresseerd zijn om een huis te kopen in een heel specifieke buurt, maar er staat geen huis te koop dat ze willen kopen. Daarom moeten we nu een marketing campagne opstarten in die buurt, waarbij we naar alle mensen die in die buurt een eigendom hebben, een brief sturen (in naam van deze klanten) om te vragen of zij eventueel geïnteresseerd zijn om hun huis te verkopen. Om alle namen van de eigenaars te weten te komen, moet je gewoon een mail sturen naar de Title Company, die dan binnen de 2 dagen een hele lijst doorsturen met alle namen en postadressen van de huiseigenaars.
Daarnaast wil Andrew ook nog een soortgelijke marketing campagne voeren in een grotere regio, maar dan niet voor een bepaalde klant, maar gewoon voor het kantoor zelf om meer listings (verkopen) te krijgen. Hiervoor hebben we enkele keren samen gezeten met de marketing verantwoordelijke van het Coldwell Banker kantoor om een mooie campagne samen te stellen om mensen ertoe aan te zetten om hun huis bij ons te verkopen. Plus ik moest ook nog op zoek gaan naar leuke enveloppen en postzegels om de brieven etc in te versturen. Andrew wil niet dat het op een zakelijke brief lijkt omdat veel mensen dit gewoon in de vuilbak smijten; hij wil een heel persoonlijke aanpak. Dus ik ben op zoek gegaan naar kleurrijke enveloppen en leuke postzegels. Dat was ook eens iets anders om te doen…
Dit soort marketing campagnes heten hier ‘farm campaigns’, en dit wordt hier wel veel gedaan. Deze aanpak lijkt mij in België onmogelijk, maar hier blijkt het wel een goede werkwijze te zijn. Daarom had ik de taak gekregen om een checklist samen te stellen die we voor alle farm campaigns kunnen gebruiken zodat er niets over het hoofd wordt gezien. Ik vond het wel redelijk moeilijk om dat samen te stellen omdat ik helemaal niet vertrouwd ben met het hele proces, maar het is wel een goede manier om te leren wat hier allemaal bij komt kijken!

Christel: Maandag begon voor mij al heel spannend. Ik mocht weer met Danny naar een listingappointment. Listingappointments zijn de afspraken waarop Danny de klanten moet overtuigen dat hij de beste makelaar is voor het verkopen van hun eigendom. Het was een spannende afspraak want toen we in de straat aan kwamen gereden zagen we al meteen hoe er vanuit een auto drugs gedeald werd. Het huis waarover het ging paste dan ook perfect in deze wijk. Toen we aanbelden opende een kleine maar brede Italiaan de deur met de woorden: come in papi, how are you doing papi? Maar Danny wou eerst de grond zien achter het huis. Want daar ging het eigenlijk om. Het huis was klein en oud en waarschijnlijk dus niet veel waard. De grond daarachter daarentegen liep nog enkele tientallen meters door naar achter. Behalve als parking voor zijn Mustang, MiniCooper, Lexus en Mercedes werd de grond achter het huis niet gebruikt. Vandaar dat de Italiaan erover nadacht om het te verkopen. Maar hij wou het niet voor minder dan $900.000 verkopen. Danny dacht dat het maar $700.000 waard was maar hij ging de uitdaging aan. Dus gingen we naar binnen om de contracten te tekenen. Vanbinnen was het donker, alle gordijnen waren gesloten, er stond maar 1 klein zeteltje en een glazen ronde tafel met 4 stoelen aan. Danny wou graag weten wat de Italiaan nu deed om geld te verdienen gezien hij een half jaar geleden zijn garage had verkocht. Zijn antwoord (en lees dit met een Italiaans accent en een serieuze korrel in de keel): That’s a good question papi. I’ve been working hard my entire life changing tyres and everything, and now I want to chase my dream! I want to be an actor papi! Voor degene die geen engels verstaan: hij heeft heel zijn hard gewerkt en nu wil hij acteur worden. Want enkel als hij aan het acteren was kon hij pas volledig zichzelf zijn (?? Beetje gekke uitleg niet?). Maarja, het was dan ook een gekke man. Hij ging er blijkbaar vanuit dat Danny veel contacten had in dat wereldje want hij ging hem een video toezenden waarin hij volgens hem bewees hoe getalenteerd hij was. (Om al vooruit te lopen op de zaken: we hebben ons een kriek gelachen met dit filmpje). Jammer genoeg konden er nog geen contracten getekend worden want de Italiaan bleek niet de wettige eigenaar te zijn van deze bachelormansion. De gladjanus was blijkbaar getrouwd en zijn vrouw was de titlehouder. Zij moest dus de contracten tekenen. Danny had de hoop al opgegeven want hij dacht dat ze waarschijnlijk gescheiden waren, aangezien er geen spoor van een vrouwelijk wezen aanwezig was is de bachelormansion, en dat zij de papieren dus nooit zou tekenen. Gelukkig had ik meer oog voor detail dan Danny want ik had nagellak zien staan en een foto van hem en een vrouw. Na dit te horen was hij alweer beter gezind.
’s avonds hadden we weer een nieuwe afspraak. Deze keer was had de dochter die Danny had gecontacteerd voor haar vaders huis, of eerder de grond. Ze wou weten wat het waard was want ze was ervan overtuigd dat de grond 10 keer meer waard was dan de prijs die haar vader er 50 jaar geleden voor betaald had. Ze wou dan ook dat haar ouders het verkochten en dat ze bij haar thuis in kwamen wonen. Haar vader moest nog overtuigd worden van dat idee. Danny schatte de eigendom uiteindelijk op $749.000. Dat getal deed hem twijfelen. Hij ging er nog een nachtje over slapen.
Dinsdag mocht ik weer meehelpen met de openhuizendag. Zondag was het daar ook al ‘open huis’ geweest dus ik wist hoe het eraan toe ging. Maar dinsdag was het voor mij interessanter. Zondag waren zowel Danny als Eric aanwezig dus kon ik er niet veel doen. Als de klanten vragen hadden dan stelde ze deze voornamelijk aan hen. Dinsdag daarentegen was Danny niet aanwezig dus kwamen ze met de vragen ook naar mij. Nog een verschil tussen zondag en dinsdag was dat dinsdag enkel bekend werd gemaakt in een weekblad dat enkel de makelaars ontvangen. Een laatste verschil tussen zondag en dinsdag is dat ik zondag niet van de trap ben gevallen en dinsdag wel. Gelukkig had alleen Eric het gezien, en heb ik er enkel een blauwe knie aan over gehouden.
Woensdag moest ik normaal gezien de officemeeting bijwonen, maar dit heeft niet lang mogen duren. Na een kwartier kreeg ik al telefoon van Danny om te zeggen dat ik naar buiten moest komen en dat hij me daar op zou pikken. We gingen samen de buurt verkennen van een huis waar Danny zaterdag een ‘listingappointment’ voor heeft. Het was wat verder dan dat hij normaal zou rijden voor een ‘listingappointment’ maar dit huis is veel waard dus hij had er wat meer voor over. Maar omdat het dus wat verder was kende hij de buurt niet zo goed. Dus gingen we die verkennen. Het huis dat te koop staat is een huis dat zich bevindt in een ‘gated community’. Dat wil zeggen dat de buurt is afgesloten met poorten, en dat dus enkel de eigenaars van de huizen (en natuurlijk hun tuinmannen) binnen kunnen. Normaal gezien zouden we er niet in geraken maar Danny is een andere auto gevolgd die de buurt net in reed. Op die manier zijn we toch een keer door de buurt kunnen rijden. Het waren allemaal heel grote huizen. Nadat we uit de buurt waren gereden hebben we ook de omgeving nog wat verkend. Het huis keek namelijk uit op een golfbaan. Danny wou weten welke ‘hole’ het was waarop ze uitkijken en hoeveel het kost om je bij de golfclub aan te sluiten (dit was heel veel!). We zijn ook nog langs een aantal andere gated communities gereden. Rijke stinkerds daar!
Donderdag heb ik niets speciaals gedaan. Vrijdag mocht ik met Eric mee naar een Lockout. Dit wil zeggen dat de huurders buitengesloten moesten worden. De eigenaar had het huis verkocht en de huurders hadden zich niet gehouden aan de termijnen waarop ze het huis moesten leeggehaald hebben. Dus moesten alle sloten vervangen worden zodat de huurders niet meer binnen konden en moest de huurder een document tekenen waarop stond dat alles wat nog in het huis stond eigendom was van de koper van het huis. Om het niet onmenselijk te laten klinken, ze waren hiervan van te voren wel op de hoogte gebracht. Eric en ik moesten nakijken of alles afgesloten kon worden en ook of de garagepoort nog open kon, gezien deze al in geen jaren meer gebruikt was. Maar om bij de garagepoort te geraken moesten we eerst een klein straatje inlopen. Daar troffen we een hoekje aan dat afgezet was met houten panelen. Daarachter lag een matras met een gebruikte condoom op. Een zwerver had van dat hoekje duidelijk zijn privéslaapkamer gemaakt. Jammer genoeg zal de zwerver deze plaats af moeten staan als de nieuwe eigenaar in het huis komt te wonen.

Het verslag over dit weekend komt er zo snel mogelijk aan, maar nu is het hier al laat en morgen begint er alweer een nieuwe werkweek dus we moeten dringend gaan slapen!
Tot snel allemaal!